Savoir-vivre to znajomość obowiązujących zwyczajów, form towarzyskich i reguł grzecznościowych, które funkcjonują w danej grupie. To także umiejętność zachowania się w określonych sytuacjach. Dobre maniery opierają się na życzliwości i trosce o innych. Sprawiają, że otaczające cię osoby częściej się uśmiechają, a świat nabiera różowych barw.

W tradycji naszego języka do reprezentantów niektórych zawodów zwracamy się w określony sposób, który często nie pokrywa się ze stanem faktycznym. Dzieje się tak na przykład w aptece lub w gabinecie lekarskim. W tym pierwszym miejscu do obsługującej nas osoby zwracamy się „pani magister” lub „panie magistrze”, chociaż nie wiemy, czy posiada taki dyplom. W tym drugim – „panie doktorze” lub „pani doktor” i nawet się nie zastanawiamy, czy adresat naszych słów ma tytuł „doktora” czy też nie.

Do dziennikarki zwrócimy się „pani redaktor", a do artysty „maestro". Na tej samej zasadzie do osoby duchownej mówimy „proszę księdza” „siostro”, „bracie”, „ojcze" itd., a nie „proszę pana". A zatem, czy zwracać się do nauczycieli w szkole średniej „pani profesor”/ „panie profesorze”? Bezwzględnie tak! To piękny polski zwyczaj, który warto pielęgnować i zachowywać!

Kultura osobista jest wizytówką każdego ucznia. Dlatego warto znać zasady dobrych manier i korzystać z nich w praktyce.

• Kłaniamy się wszystkim pracownikom szkoły, co jest wyrazem naszej uprzejmości, życzliwości. Wyjmujemy przy tym ręce z kieszeni. Nieistotne czy mamy zajęcia z danym ciałem pedagogicznym czy to pani sprzątaczka, sekretarka, pan konserwator - do każdego kierujemy pozdrowienie.
• Przy pierwszym spotkaniu pozdrawiamy daną osobę, a przy kolejnych wystarczy uśmiech bądź skinienie głową. Nie idziemy na skróty i nie ucinamy „dzień dobry” do postaci „bry”, bo to nietaktowne. Unikamy zwrotu „witam”, bo wprowadza on nierównorzędną pozycję rozmówców - może jej użyć ktoś starszy w odniesieniu do młodszego, nauczyciel do wychowanka, ale nigdy odwrotnie. 
• Gdy nauczyciel wchodzi do sali na lekcję, wstajemy i bezszelestnie odsuwamy krzesła. Podczas przerw jeśli nawiąże się konwersacja, to wtedy wskazane jest, aby stanąć spokojnie.
• Nie przeszkadzamy nauczycielom na zajęciach, nie przerywamy wypowiedzi innych, nie żujemy gumy, nie wygłaszamy swoich sądów wszem i wobec bez przyzwolenia.
• Odpowiedni strój jest wyrazem dobrego wychowania. Codzienny ubiór powinien wyglądać schludnie i czysto, nienonszalancko. Zmieniamy obuwie i zostawiamy garderobę w szatni. Należy pamiętać, że na egzaminy i uroczystości szkolne obowiązuje strój galowy.
• Język świadczy o danej osobie, zatem wskazane jest, abyśmy posługiwali się poprawną polszczyzną bez niecenzuralnych dodatków. Dostosowujemy swój styl wypowiedzi do adresata. Nie powinniśmy mieć oporów, aby używać trzech magicznych słów, które wpajane są od najmłodszych lat: „proszę, przepraszam i dziękuję”. Uśmiech i dobre słowa mogą wiele zdziałać, np. wyprosić u nauczyciela możliwość poprawy oceny.
• Jeśli ktoś powiedział pod czyimś adresem obraźliwe słowa, powinien jak najprędzej za nie przeprosić. Osoba obrażona powinna przyjąć przeprosiny i zachowywać się tak, jakby nic się nie stało. Trwające tygodniami dąsy świadczą o niedojrzałej osobowości. Negatywne emocje nie rozładowujemy za pomocą siły fizycznej lecz konstruktywną rozmową i wypracowaniem kompromisu.
• Przestrzegamy regulaminu szkoły i utrzymujemy pozytywny relacje międzyludzkie. Zabiegamy o porządek w całym budynku i mamy na oku zachowania innych uczniów, którzy niszczą panujący ład, np. robią graffiti na ścianach, czy śmiecą. Gdy zawinimy, przyznajemy się do błędów i naprawiamy je.
• Pomagamy kolegom potrzebującym naszego wsparcia, np. w nauce czy życiu szkolnym. Jeśli widzimy, że ktoś się naśmiewa z kogoś, reagujmy i sami nie dopuszczajmy do takich sytuacji.
• Nasze zachowanie wobec osób niepełnosprawnych cechuje zwykle duża niepewność. Powinny one bez zahamowań powiedzieć, jak możemy im pomóc (w nauce, przemieszczaniu się), nie dopuścić do izolacji w szkolnym społeczeństwie.
• Kiedy wchodzisz przez drzwi, uważaj, aby nie zamknęły się one tuż przed nosem osoby idącej za tobą. Przytrzymaj je kilka sekund, aż druga osoba do nich podejdzie.
• Pamiętajmy o chodzeniu po schodach tak, by nie utrudniać równoczesnego przejścia w odwrotną stronę.
• Okazywanie sobie czułości (obejmowanie się, całusy) w miejscu publicznym, nie budzi w zasadzie zastrzeżeń, jednak niegrzecznym jest, gdy para w towarzystwie innych osób izoluje się od reszty i nie można z nią rozmawiać.
• Uczeń powinien znać i przestrzegać zasad kulturalnej obsługi telefonu komórkowego - wyłączać go podczas trwania zajęć lekcyjnych i uroczystości szkolnych; nie używać telefonu, ani innych urządzeń elektronicznych w czasie zajęć edukacyjnych.

Zbiór zasad przyzwoitego zachowania w Internecie - Netykieta (zbitka wyrazowa: net (ang. sieć) i etykieta).

Przestrzeganie zasad poprawnej polszczyzny, niespamowanie czy wpisywanie tematu w wiadomości e-mail to podstawy, których należy bezwzględnie przestrzegać.

• Nie rozpoczynaj maila od „witam”. Słowo „witam” wyraża nadrzędność, a wiec szef do pracowników może się tak zwrócić, ale już pracownik do szefa lub do pracowników na równoległych stanowiskach nie. Powinniśmy używać raczej „Dzień dobry”, „Szanowna Pani/Panie”.
• Po przecinku nie pisz wielką literą.
• Kolejnym często powtarzanym błędem jest rozpoczynanie maila od wielkiej litery w sytuacji, kiedy po przywitaniu „Dzień dobry” postawiliśmy przecinek.
• W zakończeniu maila dajemy przecinek po „Pozdrawiam”, „Z wyrazami szacunku” i podpisujemy się.
• Poza ortografią i interpunkcją powinniśmy się starać, żeby maile były krótkie, konkretne, ale też napisane stosownie.
• Jeśli nauczyciel  prosi nas o wykonanie jakiegoś  polecenia, a my odpowiadamy „Dobra.”, to brzmi to trochę niestosownie… Lepiej odpisać „Dobrze, zrobię to.” 
• Przed wysłaniem wiadomości, przeczytaj ją ponownie, aby sprawdzić czy nie ma błędów i literówek.
• Jeśli prowadziłeś  korespondencję i ktoś czeka na twoją odpowiedź, odpisz, nie zmuszaj go do „ścigania” cię prośbą o odpowiedź.
• Na końcu powinno się umieścić stopkę z kontaktem do nas, zwłaszcza gdy część osób nie pracuje na firmowych sprzętach.
• Jeśli pracując z domu, łączysz się przez video, nie jesteś zobligowany do biznesowego stroju, jednak nadal powinieneś zadbać o to, aby twój strój był czysty i odpowiedni do kontaktu z drugą osobą.
• Obowiązuje absolutny zakaz używania wulgaryzmów oraz obrażania odbiorcy

W przypadku korzystania z poczty elektronicznej przestrzegaj poniżej przedstawionych zasad netykiety.

https://epodreczniki.pl/a/savoir-vivre-w-internecie/DmSKCbonG

Opracowała: mgr Barbara Wodyńska